Fascynująca historia Wertera
Z przeszłości Wertera niewiele wiadomo, poza faktem, że była “biedna Lenora” kobieta, która się w nim zakochała jednak on tego uczucia nie odwzajemniał.
W miejscowości Waldheim, rozkoszując się pięknem natury i rozmowami z prostym ludem Werter próbuje poukładać sobie wszystko po miejskich przeżyciach. Jednym z jego ulubionych zajęć jest czytanie epopei Homera, Pieśni Osjana oraz rysowanie.
Na balu bohater poznaje Lottę (Charlotte) córkę komisarza i narzeczoną Alberta, oczarował się od razu, jednak wiedział, że jego uczucie jest nierealne. Po czasie poznaje Alberta okazuje się bardzo sympatyczny i solidny, zostaje dobrym znajomym Wertera.
Bohater postanowił wyjechać do placówki dyplomatycznej jednak arystokracja nie życzyła sobie Wertera na swojej kolacji, następuje nieporozumienie z przełożonym posłem, którego imienia nie znamy. Werter żąda dymisji uznaje, że zawodzi w ten sposób swoją matkę.
Gdy Werter powraca do Waldheim Lotta jest już żoną Alberta, on nie przestaje jej kochać jednak wie, że nie ma szansy na połączenie z ukochaną, popada w depresje dodatkowo ten stan potęguje klęska w życiu zawodowym, nawet przyroda nie daje mu już szczęścia tak jak dawniej więc decyduje się na samobójstwo.
Przed śmiercią zostawił długi list swojej ukochanej. Pistolet pożyczył mu Albert. Ubrał się w żółtą kamizelkę i niebieski frak taki sam strój jaki miał na sobie, gdy pierwszy raz spotkał Lottę.
Przestrzelił sobie głowę nad prawym okiem. Umierał bardzo długo i w męczarniach. Opuścił świat dopiero w południe następnego dnia, nocą około jedenastej komisarz kazał go pogrzebać w miejscu, które sam sobie wybrał. Stary razem z synami szedł za trumną. Albert nie mógł, ponieważ Obawiano się o życie Lotty. Nieśli go rzemieślnicy. Nie towarzyszył mu żaden duchowny.